Verslag week 2 (incl. nieuwe foto's achteraan)

Mambo!

Nadat we woensdag alleen foto’s hebben geplaatst, nu weer een verslag van onze avonturen aangevuld door foto’s!

Vrijdag hebben we het grootste deel van de dag zonder water gezeten, waardoor douchen/wassen niet ging omdat het water uit de emmer gebruikt moest worden om de wc een keer door te spoelen. Zaterdag hadden we gelukkig weer water, alleen knalde regelmatig de stroom eruit (handig met lassen). En toen we s'avonds naar het internetcafé waren gelopen bleek er geen verbinding te zijn..Dus helaas,..

We hebben vlak bij de compound van het Salvation Army een pub ontdekt. Daar verkopen ze prima eten voor een mooi prijsje. Op de compound hadden we een maaltijd voor 4000 TSH(2 euro), daar konden we kiezen uit: koude patat of warme rijst, met koude kip, van saus doordrenkte beef of vis die de ene dag prima was en de andere dag niet weg te krijgen was. Bij onze ‘stamkroeg’ de Kilwa Road Pub, zijn maaltijden te krijgen tussen de 2000 en 3000 TSH. De kwaliteit van deze maaltijden zijn goed, op de geiten soep na. Voor nadere info, vraag Jan, Martijn en Jasper naar meer sappige details. Roel baalt nog steeds dat hij geen geit gegeten heeft.

Bij de Kilwa Road pub hebben we onze eerste biertjes in Tanzania genuttigd! Naast de standaard import bieren, zijn er hier verschillende soorten Tanzaniaanse merken verkrijgbaar (serengetti, Kilimanjaro, ndovu, en castle bier). Daar zijn we nu aan begonnen dus dat wordt leuk.

We hebben deze week onze eerste orthese afgemaakt. Het jongetje ‘Flet’ kwam stralend aan lopen toen hij z’n orthese op kwam halen. Alleen elke keer als we hem tegen kwamen, had hij zijn oude orthese aan. Als we vroegen waar z’n nieuwe was, ging hij vol trots z’n nieuwe orthese pakken en aan doen. Maar paar minuten later had hij z’n oude weer aangetrokken. Blijkt nu dat de door ons gemaakte orthese te groot is om in z’n schoen te passen, volgens hem. Volgende week gaan we dat probleem oplossen.

Intussen zijn de kinderen hier op de compound los gekomen en worden we hier intussen herkend door iedereen. Overal waar we komen worden we nageroepen. Vooral Jasper die door iedereen gezien wordt als über blanke. En hij doet hier menig vrouwenhart op hol slaan. Als we in de klas een kind ophalen voor de fysio, begint heel de klas een liedje te zingen of uitbundig te schreeuwen. Onze uitspraak van de namen van de kinderen hier, wordt hier lachwekkend ontvangen. Je zegt een naam en de hele klas ligt dubbel.

Tijdens de fysio gebruiken we een paar woordjes Swahili om de kinderen een beweging te laten uitvoeren. Kunja (buigen), nosja (strekken), juu (boven), chinnii (beneden), kushoto (links) en kulia (rechts). Blijkbaar is dat ook vrij lachwekkend, want steeds meer kinderen beginnen die woorden na te zeggen en liggen vervolgens in een deuk.

Ons speeltuinproject begint ook al een beetje vorm te krijgen. Eerst zijn we begonnen met het beton en steen vrij maken van de speelplaats, wat een flinke klus was!! Gelukkig wilden sommige kinderen ons helpen met het stenen rapen. Dus na twee dagen was het speelterrein redelijk steen vrij.

Aan het eind van deze week hebben we een boel materialen gekocht waaronder nieuwe ijzerzaagjes, maar na een half uur zagen op de stalen pijp toch maar besloten ook een haakse slijper aan te schaffen. Nadat dit allemaal gedaan was konden we eindelijk beginnen met het repareren en vastzetten van het eerste onderdeel, de wip. Een flinke buis als frame moet als het goed is nooit meer los gaan (zie foto’s).

Na een week gewacht te hebben op het lasapparaat was hij zaterdag 29 augustus eindelijk gearriveerd. Het bleek een apparaat uit de prehistorie te zijn, want na een hoop gekloot en opnieuw aan en uitzetten deed hij het eindelijk. Maar na een klein slakje gelegd te hebben knalde de zekering er gelijk weer uit. Dus na ergens anders een zekering uitgehaald te hebben kunnen we eindelijk lassen(op een te lage stand).

Terwijl Roel boodschappen was doen en wij zonder stroom zaten om te lassen hebben Jan, Jasper en Martijn de handbike van Johnny (zelfde jongen als van de schoenen) gerepareerd waardoor hij weer normaal kon fietsen.

Vandaag(zondag 30 Augustus) hebben we de wip ook vastgezet in het beton zodat het eerste speeltoestel bijna klaar is (nog een beetje verven en zittingen erop). Komende week gaan we tekeningen maken voor de draaicarrousel, die we door een lokale metalworkshop willen laten maken.

Dus tot volgende keer.

Tutaonana!