Eerste dagen in Tanzania
Door: Roel, Martijn, Jan en Jasper
Blijf op de hoogte en volg Jan Roel Martijn Jasper
18 Augustus 2009 | Tanzania, Dar es Salaam
Zo hier eindelijk weer een verhaaltje van onze kant! We zijn eindelijk gearriveerd in Dar es Salaam (stad van de vrede). De vlucht ging goed afgezien van een beetje turbulentie en daardoor duurde de vlucht voor Jan precies één minuutje te lang. Met de landingsbaan in zicht zette hij toch noodgedwongen het kotszakje aan zijn gezicht.. Nadat we gecheckt waren op de mexicaanse griep mochten we gelukkig het land in! Met de kakkerlakken over de balie werd ons paspoort goedgekeurt!
Nadat we met een beetje vertraging toch jasper zijn rugzak hadden gevonden kwamen we buiten. Daar stonden ‘Edward’ en collega’s ons op te wachten. We werden met zn zevenen incl. bagage in de jeep van ‘the salvation army’ gepropt en sjeesden met 100+ km/h over de 50km/h weg. Terwijl we hierbij links en rechts fietsers, voetgangers en gemotoriseerde voertuigen inhaalden. Na deze dolle rit kwamen we om vijf uur eindelijk aan op de compound.
Nadat we ingecheckt waren kregen we 2 hutten aangewezen. Waarbij Martijn en Roel kozen voor het hutje met het asbest dak. Dit bleek een verstandige keus omdat na 2 dagen het metalen dak bij Jan en Jasper al loskomt. Het enige nadeel aan de hut van Martijn en Roel is dat de Afvoer van de Wc lekt, er maar 1x per dag doorgetrokken worden omdat het zo lang duurt voordat het reservoir weer vol is. De wc bril met een door ons gemaakt touwtje omhoog moet worden gehouden en de kraan van onze wasbak los zit en lekt, wat af en toe een plas water in de kamer oplevert. Een gezamenlijk probleem is dat de douches die we hebben niet werkken en we ons dus moeten wassen met koud water uit een emmer. Omdat het hier nu winter/lente is, is het om 19.00 uur al aardedonker. Vroeg naar bed dus!
Na een goede nachtrust onder de klamboe op een doorgezakt matras kwam Jan de hut van Roel en Martijn binnen. ‘We hebben een mug in onze hut, wat moet ik doen!?’ was wat hij zei. Martijn volgde Jan naar zijn hut en sloeg de mug dood. We moesten wel opschieten want Edward zou ons om 9 uur op komen halen voor een rondrit door de omgeving, tanzanianen zijn echter niet zo nauw met de tijd en om 10 uur kwam hij ons dus melden dat hij over 20min ons zou komen ophalen. Na die 20 min gewacht te hebben kwam Edward eindelijk, nu om te vragen of we klaar waren zodat hij ons over 10 min zou komen ophalen.
Om half 11 vertrokken we dus eindelijk naar de stad. De chauffeur was gewisseld maar de rij-stijl bleef hetzelfde. De tanzaniaanse regering is een campagne gestart tegen het stof op de weg. Maar omdat ze hier nog geen luxe bezemwagens hebben wordt dat opgelost door oude vrouwtjes een reflecterend vest en een bezem te geven. Oftewel: ‘Dweilen met de kraan open’ midden op een druk kruispunt het asfalt aanvegen. We hebben ook een kort bezoek gebracht aan het CCBRT (ander stage adres/ orthopedisch ziekenhuis/werkplaats (Intermezzo: terwijl we dit typen wordt jasper ondergeniest door een lief klein meisje). Hier hebben we een korte rondleiding gekregen over het goede werk wat ze daar doen. Hierna gingen we weer verder over de onverharde wegen van de stad.
S’avonds maakte we kennis met een aantal kinderen hier op de compound. Dit was wel even slikken, want er zijn hier zoveel verschillende aandoeningen/vergroeiingen die in Nederland geeneens voorkomen. Variërend van vergroeide of ontbrekende ledematen tot brandwonden tot de ergste waterhoofden die je ooit zal zien. Ook zorgt het salvation army voor een veilige plek voor een tiental albino kinderen omdat deze kinderen geen kans maken op een veilige plek in de samenleving.
Tot zover de eerste indruk van onze locatie in tanzania. Het internet café is een half uur lopen dus verwacht niet elke dag een update. We zullen proberen 1 á 2 keer per week een update met foto’s te plaatsen!
Dit bericht hebben we zondag getypt en wilde we ook gelijk plaatsen. Maar helaas, het internetcafe was zondag gesloten en maandag was er geen verbinding. Gelukkig is het maar een uurtje lopen (haha internet in Nederland toch beter), dus in de middag pauze kunnen we even langs.
We hebben intussen ons plan over de speelplaats voorgelegd die bestaat uit het bouwen van een carroussel, het opknappen van de wip, klimrek en trampoline. Als we genoeg tijd hebben, graven we de trampoline in.
Over een paar dagen weer een update met foto's, als er internet is en de stroom niet is uitgevallen.
Tutoanana!*
*We zien elkaar weer!
Nadat we met een beetje vertraging toch jasper zijn rugzak hadden gevonden kwamen we buiten. Daar stonden ‘Edward’ en collega’s ons op te wachten. We werden met zn zevenen incl. bagage in de jeep van ‘the salvation army’ gepropt en sjeesden met 100+ km/h over de 50km/h weg. Terwijl we hierbij links en rechts fietsers, voetgangers en gemotoriseerde voertuigen inhaalden. Na deze dolle rit kwamen we om vijf uur eindelijk aan op de compound.
Nadat we ingecheckt waren kregen we 2 hutten aangewezen. Waarbij Martijn en Roel kozen voor het hutje met het asbest dak. Dit bleek een verstandige keus omdat na 2 dagen het metalen dak bij Jan en Jasper al loskomt. Het enige nadeel aan de hut van Martijn en Roel is dat de Afvoer van de Wc lekt, er maar 1x per dag doorgetrokken worden omdat het zo lang duurt voordat het reservoir weer vol is. De wc bril met een door ons gemaakt touwtje omhoog moet worden gehouden en de kraan van onze wasbak los zit en lekt, wat af en toe een plas water in de kamer oplevert. Een gezamenlijk probleem is dat de douches die we hebben niet werkken en we ons dus moeten wassen met koud water uit een emmer. Omdat het hier nu winter/lente is, is het om 19.00 uur al aardedonker. Vroeg naar bed dus!
Na een goede nachtrust onder de klamboe op een doorgezakt matras kwam Jan de hut van Roel en Martijn binnen. ‘We hebben een mug in onze hut, wat moet ik doen!?’ was wat hij zei. Martijn volgde Jan naar zijn hut en sloeg de mug dood. We moesten wel opschieten want Edward zou ons om 9 uur op komen halen voor een rondrit door de omgeving, tanzanianen zijn echter niet zo nauw met de tijd en om 10 uur kwam hij ons dus melden dat hij over 20min ons zou komen ophalen. Na die 20 min gewacht te hebben kwam Edward eindelijk, nu om te vragen of we klaar waren zodat hij ons over 10 min zou komen ophalen.
Om half 11 vertrokken we dus eindelijk naar de stad. De chauffeur was gewisseld maar de rij-stijl bleef hetzelfde. De tanzaniaanse regering is een campagne gestart tegen het stof op de weg. Maar omdat ze hier nog geen luxe bezemwagens hebben wordt dat opgelost door oude vrouwtjes een reflecterend vest en een bezem te geven. Oftewel: ‘Dweilen met de kraan open’ midden op een druk kruispunt het asfalt aanvegen. We hebben ook een kort bezoek gebracht aan het CCBRT (ander stage adres/ orthopedisch ziekenhuis/werkplaats (Intermezzo: terwijl we dit typen wordt jasper ondergeniest door een lief klein meisje). Hier hebben we een korte rondleiding gekregen over het goede werk wat ze daar doen. Hierna gingen we weer verder over de onverharde wegen van de stad.
S’avonds maakte we kennis met een aantal kinderen hier op de compound. Dit was wel even slikken, want er zijn hier zoveel verschillende aandoeningen/vergroeiingen die in Nederland geeneens voorkomen. Variërend van vergroeide of ontbrekende ledematen tot brandwonden tot de ergste waterhoofden die je ooit zal zien. Ook zorgt het salvation army voor een veilige plek voor een tiental albino kinderen omdat deze kinderen geen kans maken op een veilige plek in de samenleving.
Tot zover de eerste indruk van onze locatie in tanzania. Het internet café is een half uur lopen dus verwacht niet elke dag een update. We zullen proberen 1 á 2 keer per week een update met foto’s te plaatsen!
Dit bericht hebben we zondag getypt en wilde we ook gelijk plaatsen. Maar helaas, het internetcafe was zondag gesloten en maandag was er geen verbinding. Gelukkig is het maar een uurtje lopen (haha internet in Nederland toch beter), dus in de middag pauze kunnen we even langs.
We hebben intussen ons plan over de speelplaats voorgelegd die bestaat uit het bouwen van een carroussel, het opknappen van de wip, klimrek en trampoline. Als we genoeg tijd hebben, graven we de trampoline in.
Over een paar dagen weer een update met foto's, als er internet is en de stroom niet is uitgevallen.
Tutoanana!*
*We zien elkaar weer!
-
18 Augustus 2009 - 15:56
Fam. N.mensch:
Wat een belevenis, en wat een plezier samen met de Tanzaniaantjes.
Aan afwijkingen moet je wennen, en zoals de jongen op een van de foto's , dat is voor Nederlandse begrippen zelfs bijzonder. Dat ze zich zo kunnen verplaatsen.
Doe jullie best voor hen, en tot horens!!! -
18 Augustus 2009 - 18:17
Madelon En Gertjan:
Kijk, dat begint er op te lijken. Welkom in Afrika zou ik zo zeggen. Jullie krijgen in korte tijd een goede introductiecursus 'Afrikaanse samenleving' zo te horen. Moet zeggen dat ik dit eerste verhaal met enige weemoed lees. Een feest van herkenning.
Jan, muggen in Afrika hebben geen andere status dan in Nederland. Meppen dus. Bij alle overige dieren altijd eerst even nadenken. Zeker die grote harige die erg op katten lijken. Zo te zien hebben jullie al vele vrienden gemaakt.
Groeten en nog veel plezier gewenst uit Hoofddorp -
18 Augustus 2009 - 19:35
Leon:
goed verhaal jongens, Ben benieuwd naar de fotos die gaan komen. Veel plezier en succes! En mep die muggen aan gort he..haha goed verhaal jan! -
19 Augustus 2009 - 08:14
John En Gerda:
Jambo jongens,
Wat een belevenis, en wat is het geweldig om daar iets voor de mensen te kunnen doen.
Zet m'n op daar -
19 Augustus 2009 - 16:52
Bianca:
hey jongens,
Wat een leuke foto's zeg!! Willen die kindjes ook alleen maar kijken (is ebu, ebu in het swahilli)naar camera's etc... begrijpen ze niks van he ;).
Nou geniet van deze mooie ervaring en ik hou jullie in de gaten.
Kwa heri,
Bianca.
-
19 Augustus 2009 - 19:35
Fam De Beus:
Jullie zijn direct daar in een andere wereld gestapt zeg! Een hele omschakeling. Samen met de foto's krijgen we wel een idee hoe het daar is. Zo te zien hebben jullie ook al een stel vriendjes kunnen maken.
't zal zo her en der wel wat inproviseren zijn.
We zijn al weer benieuwd naar de volgende avonturen. Succes.....
Leuk verslag. -
20 Augustus 2009 - 09:09
Maarten/HappyAfrica:
Kijk kijk hm wat een genieten dit te lezen. Zat ik maar weer in Africa. Mannen wen maar vast aan de korte avondschemering want vlak bij de evenaar is dat 't hele jaar zo. Ja wassen met koud water uit een emmertje. Hahaha proef ik hier iets van verwende westers gedrag??
O ja Jan muggen kan je ook laten leven als je onder een klamboe slaapt. En wat te doen bij die harige katten? Gewoon stil blijven staan dan kan je ze goed zien want wegrennen is geen optie zij zijn toch sneller dan jou!
Groet
Maarten, Marlies en Anne-may -
20 Augustus 2009 - 19:11
Tante Laima:
Hallo Martiijn en vrienden!
Heel erg knap van jullie wat jullie daar gaan doen. Het is zeker dankbaar werk, als je al de kindergezichtjes ziet! Hele mooie foto's!
En veel plezier!
-
22 Augustus 2009 - 08:45
Iris:
Tijntjee!!
Ik heb je ook een krabbel gestuurd maar zo zag ik dat jullie nog leven (slim ;))
Wat een verhalen!! Heeeel wat anders dan hier..
Ga de foto's kijken :D
Geniet ervan, allemaal!
Liefs en kussen van Vissiee -
22 Augustus 2009 - 20:36
Nanny:
Nou Jasper en vrienden, wel een heel ander leven hè! Ik wens jullie heel veel succes met al jullie plannen en hoop dat jullie een boel goeds kunnen doen daar ! groetjes en sterkte! -
31 Augustus 2009 - 16:49
Sylvia En Jack:
Jasper en vrienden, Jullie doen heel bijzondere dingen daar en het ie erg leuk om dit te volgen via jullie site. je kan op de fotos zien dat jullie echt iets betekenen voor de kinderen. Hopelijk hebben jullie ook een beetje ontspanning tussen alle werkzaamheden. Succes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
